Mijn eerste zwangerschap..

Gepubliceerd op 5 april 2018 om 15:00

Mijn eerste zwangerschap was een onverwachts cadeautje! Het is natuurlijk nogal wat als je er na net een jaar samenzijn achter komt dat je in verwachting bent. Waar liepen wij tegenaan en hoe hebben wij dat aangepakt?

Zaterdag ochtend, 14 mei 2016. Een dag overtijd. Geen paniek! Ik had voor de zekerheid eerder al wat zwangerschapstesten in huis gehaald omdat ik na het overlijden van mijn oma al vaker overtijd was geweest. Steeds niets aan de hand, dus ik dacht dat het gewoon de emoties waren die ervoor zorgde dat mijn cyclus een beetje van slag was. Daarbij slikte ik ook netjes de pil. Aangezien ik daar nog net geen dwangneurotische trekjes over had (ik vergat hem echt NOOIT! Stel je voor zeg! Het zou je gebeuren.. Pfff!), verwachte ik ook van deze test niets.

Op mijn gemakje naar het toilet, testje doen, je drie seconde omdraaien om door te trekken en dan.. Knal positief! WAT!? Onmogelijk! Toch? Nog een keer goed kijken. Nog een keer de bijsluiter lezen. Twee streepjes is negatief, een kruisje en een streepje is positief. Nog een keer naar de test kijken, misschien verdwijnt dat kruisje weer! Hoeveel minuten moest je wachten voor de test een duidelijke uitslag geeft? Hoe lang zit ik hier al? Shit, dat kruisje blijft! Zou die test stuk zijn? Heb ik er nog meer? Nee, dit was de laatste. En nu?

Ik moest die middag werken maar wist nu even niet zo goed wat ik moest doen. Tim had die nacht thuis geslapen en ik was dus alleen. Hoe ga je zoiets vertellen? Suus bellen! Hoi, met Patrick! Suus staat onder de douche! Dat heeft dus ook even geen nut. Dan toch maar Tim bellen. 

Maarja, hoe begin je zo'n gesprek? Toen hij opnam wist ik echt niet hoe ik hem dit in vredesnaam moest vertellen. Dan maar eerst even vragen hoe het gaat. Lekker geslapen? Ja, ik kan hem natuurlijk niet eerst een half uur aan de telefoon houden voor ik het vertel. Nou, gooi het er maar uit dan! Liefie, ik ben zwanger. Gelach.. Gelach? Ik begin te huilen, dit is niet grappig! Nee joh, hoor ik Tim zeggen, die test is vast stuk. Ga maar een nieuwe halen, dan hoor ik het straks wel. Oja, een nieuwe test halen. Misschien is deze inderdaad stuk. Maar eerst maar even mijn werk bellen dat ik niet kom.

Dan snel aankleden en naar de winkel! Suus belt terug. Ik stap nu in de auto en kom er aan zegt ze. In de auto onderweg naar de winkel nog maar even Tim bellen. Ik hoor dat hij ook in de auto zit. Waar ga je naartoe? Ja, naar jou natuurlijk! Snel weer Suus bellen, Tim is onderweg dus je kunt omkeren!

Daar sta je dan voor het schap met zwangerschapstesten, welke moet ik hebben? Kruidvat eigen merk? Dat is in elk geval dezelfde als die ik net had, dan weet ik in elk geval zeker of die stuk was! Clearblue? Daar kun je op zien hoe lang je al zwanger bent, of dat je niet zwanger bent. Geen streepjes en kruisjes, gewoon de woorden zwanger of niet zwanger. Lijkt me een goed idee! Duidelijkheid!

En daar staan we dan, samen in de keuken. Ik heb zojuist in en bekertje geplast (wat een gedoe!) en heb de volle beker op het aanrecht gezet. Beter teveel dan te weinig toch? Ik durf niet! We besluiten twee testen tegelijk te doen, een Kruidvat test en een Cleaublue test. Tim stopt de testen tegelijk in de beker en ik verschuil me achter zijn rug.

Wat gaat er nu gebeuren vraagt hij? Nou, die Clearblue gaat zeggen, zwanger of niet zwanger, en daarna gaat hij aangever hoe lang je al zwanger bent. Ja, er staat al dat je zwanger bent. Shit! Echt? Nu al!? Die drie minuten zijn nog helemaal niet voorbij! Weer tranen. Paniek? Geluk? Ik weet het even niet zo goed. Ik kijk naar Tim, hij lacht. Man wat een opluchting! We geven elkaar een dikke kus, het is goed zo. Wij worden papa en mama!

En dan..

Tja, dan begint het hele circus te spelen. Wat nu? We hebben beide een eigen woning, ik in Ede en Tim in Soest. Ik heb een eengezinswoning en Tim een appartement. De keuze over waar we gaan wonen is snel gemaakt, Ede. Tim was al bezig zijn badkamer te verbouwen. Die was nodig aan een make-over toe en als het appartement ooit verkocht zou worden, dan was het in elk geval netjes en modern. Nu moest dat dus ineens allemaal in een sneltreinvaart.

Het is natuurlijk nogal wat, je wordt ineens vader, moet als de bliksem zorgen dat je appartement verkoopwaardig wordt en dan moet je ook nog eens verhuizen naar een stad waar je heg nog steg kent. Wij kozen er dan ook voor dat we deze overgang rustig zouden doen. Zo hadden we beide de tijd om aan deze nieuwe situatie te wennen en kon Tim zorgen dat zijn appartement af kwam. Langzaam hebben wij het samenwonen opgebouwd. Dat klinkt misschien een beetje gek, maar het voelde voor ons goed op die manier. Zo tegen het eind van de zwangerschap was Tim steeds vaker bij mij en een paar weken voor de bevalling woonde we fulltime samen.

Geldzaken..

Ja, dat is natuurlijk ook nog zo'n dingetje. Twee huizen, een verbouwing en een baby op komst. Dat zijn behoorlijke kostenposten. Wij kozen ervoor ieder onze eigen vaste lasten te betalen. We maakte een berekening waarin we keken hoe vaak per maand we samen aten en opende een gezamenlijke rekening waar we beide boodschappengeld op stortte. Zo waren die kosten in elk geval eerlijk verdeeld. Gelukkig hadden we beide wat spaargeld. We kozen ervoor dat Tim zijn geld gebruikte om de verbouwing te betalen en dat ik de spullen voor de baby zou kopen. Gelukkig werden wij in de aanschaf van de babyspullen bijgestaan door onze ouders. Jemig wat zijn al die spullen duur!

Genieten..

Natuurlijk is het enorm pittig als je onverwachts zwanger raakt. Ik ben heel mijn zwangerschap enorm moe geweest. Al vanaf 9  weken werkte ik halve dagen, de rest van de dag sliep ik. Achteraf denk ik dat dit te maken heeft gehad met de enorme hoeveelheid emoties die ik in deze periode te verwerken had. Er gebeurde ineens zo veel!

We zijn beide na de eerste schrik, die heel snel verdween, altijd enorm dankbaar geweest voor ons onverwachte cadeautje. Ons leven stond ineens op zijn kop, kinderen waren iets  voor de toekomst. Eerst maar eens samenwonen, dan misschien verhuizen naar een huisje van ons samen en dan zouden kindjes een leuke toevoeging zijn! Dit ging zo anders dan hoe wij het ons hadden voorgesteld.

Bijna wekelijks maakte we een foto van mijn groeide buik. Bizar hoe snel dat gaat zeg!

Vooral de laatste weken ging de groei enorm hard! 

Geregistreerd partnerschap..

Wij kozen ervoor om voor de geboorte een geregistreerd partnerschap aan te gaan. Ik was toen 8 maanden zwanger.  Dit vooral om dingen geregeld te hebben. Omdat wij op dat moment nog beide een eigen woning hadden, hebben wij ook partnerschapsvoorwaarden en een testament laten opstellen. Hierin hebben we alles vast laten leggen om te voorkomen dat één van ons in de problemen zou komen als er iets met de ander zou gebeuren. Hoewel het vooral een formele gebeurtenis was op maandag ochtend 09.00 uur (gratis), hebben we er wel iets leuks van gemaakt! Ik kocht een mooie jurk en kreeg van Tim een mooie ketting en oorbellen om die dag te dragen. Tim droeg zijn pak (Wat een knappie is het toch!).

Wij vroegen beide onze vaders om onze getuigen te zijn en vroegen een vriend om foto's te maken. Verder waren alleen onze moeders erbij. Na de "ceremonie" zijn we naar het huis van Tim zijn ouders gegaan voor taart, champagne, foto's en een lunch. 

Deze foto van onze dag wil ik jullie niet onthouden.
Ik vind hem echt fantastisch mooi!

Bijzondere momenten..

Tijdens een zwangerschap heb je natuurlijk verschillende mijlpalen. De eerste echo, de eerste keer het hartje horen, het eerste schopje, de eerste keer dat papa de beweging ook kan voelen. 

Voor ons was de geslachtsecho een echte mijlpaal! Met 15 weken zouden wij eindelijk horen of ons kindje een jongen of een meisje zou zijn. In het begin waren wij er beide van overtuigd dat de kleine een meisje zou zijn. Tot ik op een dag het opvoed programma va Derek Ogilvie zat te kijken. Daarin was een moeder met haar zoontje te zien. Het jongetje was onhandelbaar. Derek vroeg de moeder of zij eigenlijk liever een meisje had gewild omdat dat zou verklaren waarom haar zoontje zo onhandelbaar was.

Ik greep gelijk naar mijn buik en zei: Ahh liefje! Nee hoor, jongetjes zijn ook heel leuk! Vanaf dat moment was ik ervan overtuigd dat ik in verwachting was van een jongetje. En dat bleek te kloppen!

Ook de 3D echo vonden wij heel bijzonder. Gelijk was al duidelijk dat onze kleine man enorm op Tim leek! Dit was vooral te zien aan zijn neusje. Ook leek het kinnetje van de kleine op de kin van Tim zijn vader. Zo grappig! Erg leuk ook om je schoonmoeder bij het laten zien van de 3D foto's te horen zeggen: Oo ja hoor! Dat is er één van ons!

Ook mijn babyshower vond ik heel bijzonder! Ik had deze totaal niet verwacht en was dus echt heel erg verrast. Ik had al en paar keer tegen Tim gezegd dat hij maar eens moest laten vallen dat ik dat heel erg leuk zou vinden. Later zei ik tegen hem, als ze nog iets willen organiseren, dan mogen ze wel opschieten! Niet wetende dat achter mijn rug om al van alles gaande was. Tim was hier al die tijd al van op de hoogte maar heeft niets verraden, zo knap! Ik was er echt van overtuigd dat als er iets georganiseerd zou worden, dat ik dat zou weten. Niet dus. Het was een echte babyshower met een prachtige taart, cadeautjes en vieze babyhapjes.

Natuurlijk was de geboorte het grootste hoogtepunt, maar daar vertel ik jullie graag een andere keer meer over!

Hoe zijn jullie zwangerschappen verlopen? Had je veel kwaaltjes? Let me know!


Reactie plaatsen

Reacties

Shana
3 jaar geleden

Beste
Mijn clearbleu test geeft ook 1-2 aan Hoelang hebben jullie gewacht voor naar de gynaecoloog te gaan ?
Hoeveel weken ben je in principe hier zwanger ?
Kan het zijn dat de kruitvat test en de clearbleu test positief zijn maar de action test niks ?

Wat een twijfels ….

Groetjes shana