Het is even rustig geweest op de blog. Dat komt omdat we nog erg zoekende zijn naar een ritme met 2 kindjes. Ik geloof in het volgen van je kindje, maar als je er twee moet volgen, dan kom je wel eens in de knoop. Hoe gaat het nu?
Julia is inmiddels ruim 6 weken oud en ze groeit super! Bij de controle op het consultatie bureau toen zij 4 weken was, woog ze al 4750 gram! Dat betekend dat ze bijna op de +2 lijn zat!
We zijn vorige week met Julia in het WKZ geweest. We zijn daar naartoe doorgestuurd door de jeugdarts van het consultatiebureau omdat er in de zwangerschap best wat onduidelijkheden zijn geweest. Ook is er natuurlijk nooit meer een follow up geweest na de laatste echo waarop mogelijk een verminderde bloedtoevoer naar het hoofdje was gezien. Er is uitgebreid naar haar gekeken en er is een echo van haar hoofdje gemaakt. Die blijkt prima in orde! Super fijn dus! Wel zijn we doorgestuurd naar de cardioloog omdat er een hartruisje is geconstateerd. Dit hoeft niets ernstigs te zijn, maar in combinatie met het vlekje dat op de 20 weken echo op haar hartje te zien was, willen ze toch wat extra onderzoek doen. We wachten nu dus op een uitnodiging. Helaas is die achtbaan hier dus nog niet voorbij.
Joshua is inmiddels helemaal gewend aan zijn kleine zusje. Zo leuk om te zien hoe gek hij op haar is! Ze krijgt heel de dag kusjes en aaitjes! Als Julia huilt, komt hij bij haar kijken en als ze in de box ligt dan klimt hij een stukje omhoog zodat hij haar goed kan zien. Hij wil ook alles met haar delen. Joshua stopt altijd van alles in zijn mondje, blaadjes is hij gek op. Laatst draaide ik me twee seconde om en zag ik vervolgens dat Julia heel verbaasd met een blaadje in haar mond zat. Je had er natuurlijk bij moeten zijn maar dat hoofdje! Ik heb heel hard gelachen (en Joshua daarna geprobeerd uit te leggen dat zijn zusje geen blaadjes lust)!
Met mij gaat het lichamelijk goed! Ik ben nu twee keer naar mama fit geweest en dat viel me echt heel erg mee. Ik ben hiermee gestart op aanraden van de fysio die mij tijdens de zwangerschap heeft begeleid, zij geeft ook de mama fit lessen dus het is fijn dat zij mijn zwakke plekken al kent. Ik ben blij dat mijn lijf goed lijkt te herstellen. Wel heb ik nog met vlagen behoorlijk last van mijn rug maar hopelijk gaat dat met de juiste training en begeleiding snel beter.
Als gezinnetje is het wel behoorlijk pittig. Julia is een pittige tante die flink van zich kan laten horen. Waar ik al bang voor was, gebeurd. Julia is over het algemeen een rustige baby die heerlijk kan slapen, maar zodra Joshua zijn ogen dicht doet, gaan die van haar open en vraagt ze heel veel aandacht.
Als ik bijvoorbeeld wil gaan opruimen als Joshua ‘s avonds op bed ligt, dan wordt zij wakker en wil alleen maar bij mij liggen. Als ze in slaap valt en ik haar wegleg wordt ze direct weer wakker. Dat maakt het voor mij heel lastig. Ik heb natuurlijk het geluk dat Tim een hoop kan doen, maar ik merk ook dat het me opbreekt dat ik geen moment meer voor mezelf heb. Hoe ongeloofwaardig het uit mijn mond ook mag klinken, maar ik kijk er gewoon naar uit om weer eens lekker het huis op te ruimen, te zuigen en te dweilen, en ik wil het gewoon ZELF doen! Ik ben heel de dag aan het zorgen en zelfs even douchen is moeilijk. Ik heb daarom met Tim afgesproken dat ik, in elk geval zolang ik nog verlof heb, elke vrijdag middag 2 uur voor mezelf heb.
Terwijl ik deze blog schrijf, om 22.00 uur ‘s avonds, ligt Julia klaar wakker naast me op de bank. Nu is ze rustig en kijkt nieuwsgierig wat ik aan het doen ben, maar als ik haar nu in de box leg is het huis te klein.
Ik geloof niet in het laten huilen van kindjes, zeker niet als ze nog zo klein zijn als Julia. Ik geloof niet dat je een kindje kunt verwennen op deze leeftijd en ik denk dat als een kindje huilt, dat er iets is, dat ze iets nodig hebben. En ja, dat kan ook een knuffel en aandacht zijn. Ik vind het belangrijk om in die behoefte te voldoen. Ik vind het belangrijk dat mijn kindjes weten dat ik er altijd voor ze ben en ze altijd een beroep op me mogen doen. Ik maak het mezelf niet makkelijk door hier zo volhardend in te zijn, want Julia laat zich best wel eens flink horen. Dat maakt dus ook dat ik eigenlijk heel de dag mijn handen vol heb aan de kindjes. Dat doe ik uiteraard met heel veel liefde! Maar dat betekend ook dat ik mezelf een beetje wegcijfer. Dat is voor een keer natuurlijk niet erg, maar dat betekend in mijn geval dus ook dat ik direct onder de douche vandaan spring als Julia begint te huilen.
Eerder schreef ik dat ik een groot fan ben van dragen, ik vind het echt een uitkomst. Met opruimen vind ik het alleen niets. Continu bukken met een kindje op je buik is zwaar, en mijn rug is al niet zo blij met al het gesjouw. Tim mag straks eerst al Joshua zijn speelgoed weer opruimen en dan kan ik zuigen en dweilen met Julia in de draagdoek. Het is een beetje zoeken, passen en meten, maar ik heb er ook vertrouwen in dat het straks allemaal makkelijker zal gaan. Het is gewoon wennen!
Ik ben met Julia naar een osteopaat geweest. Ik heb bij Joshua gezien dat het echt effect kan hebben en ik hoop dat Julia er ook baat bij zal hebben. Ik merk nu, na één keer, nog geen verschil. Maar ik wil het graag een kans geven.
Over een paar weken gaan we lekker op vakantie en daar ben ik echt aan toe! Dan hoeft er even niets en kunnen we gewoon even lekker genieten!
Ik hoop dat jullie na het lezen van deze blog een beetje inzicht hebben gekregen in hoe het er hier nu verloopt. Ik hoop snel weer een beetje aan bloggen toe te komen en tot die tijd ga ik proberen om in elk geval één keer per week een blog online te plaatsen!
Hoe verliepen bij jou de eerste weken met twee kindjes? Hoe heb je het aangepakt? Let me know!
Reactie plaatsen
Reacties
Ik herinner me ook het zoeken naar een nieuwe balans. Maar zeker in het eerste jaar, verandert het ook nog voortdurend.
huisvlijt.com
Ja, al die ontwikkelingen maken het niet makkelijker natuurlijk! Ik ben heel benieuwd hoe ik hier over een paar jaar op terug kijk.