Tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik geen seconde na hoeven denken over hoe ik mijn kindje wilde voeden. Borstvoeding! Altijd bij de hand, altijd op temperatuur en geen gedoe met flesjes en poeders. Ik vertel je hoe ik tot deze keuze kwam en hoe mijn eerste borstvoedingsavontuur is verlopen. Ook vertel ik wat je wat mij betreft absoluut moet doen om de borstvoeding te laten slagen!
Borstvoeding geven is de meest natuurlijke vorm van voeden. Je lijf maakt natuurlijk niet voor niets al die melk aan! Toch is het geven van borstvoeding niet zo vanzelfsprekend en zelfs hard werken!
Hoe ik mijn keuze maakte..
Voor mijzelf ben ik helemaal niet zo streng als het op eten aankomt. Ik hou van lekker eten en daar zit regelmatig een frietje, pannenkoeken of een pakje van de Knorr of Honig bij. Biologisch? Veel te duur! Toch wilde ik dit voor mijn kindje anders. Waarom? Geen idee, noem het moedergevoel.
Tijdens mijn zwangerschap woonde ik een twee daagse cursus borstvoeding geven bij. Deze werd georganiseerd door de verloskundig praktijk en de cursus werd gegeven door een lactatiekundige. Tijdens deze twee dagen hoorde ik dingen als, aanhappen, hamburger (huh?) en tepelkloven. Deze blog is niet bedoeld als borstvoedingscursus, en ik ben natuurlijk ook absoluut niet de persoon om je van alle info te voorzien. Ik ga je dan ook niet vervelen met uitleg over deze termen maar zou je wel aanraden om zo'n cursus bij te wonen als je erover nadenkt om borstvoeding te gaan gegeven. Het is super fijn als je dingen al een keer gehoord hebt, want in de kraamweek sla je echt niets op (ik niet in elk geval.).
Hoe mijn borstvoedingsavontuur begon..
Niet vlekkeloos. De eerste twee dagen lukte het Joshua niet om goed aan te happen. Ik kolfde dan ook met de hand en voedde hem met een lepeltje. Alles behalve ideaal dus! Gelukkig hebben kleintjes in het begin niet zoveel nodig, de eerste dagen is het maagje van je newborn namelijk zo groot als een kers (vergelijk dat eens met de hoeveelheid kunstvoeding die je een newborn geeft de eerste twee weken!)!
Daarna kwam de kraamhulp met tepelhoedjes. Dit is een soort tuutje welke je over je tepel plaatst waardoor het kindje wat makkelijker aan kan happen. Dat ging gelukkig goed! Toch bleek dat Joshua wat schommelde in zijn gewicht en de één na laatste dag van de kraamweek, viel hij ineens weer af, nadat hij eerst lekker aankwam. In overleg met de kraamhulp en verloskundige ben ik toen ook gaan kolven zodat we konden zien wat hij binnenkreeg. Wat ik kolfde, gaf ik Joshua en zijn gewicht nam direct ook weer toe. Ik was toen nog niet goed op de hoogte van de natuurlijke maaginhoud, en zou dat nu anders aanpakken, maar het gaf mij toen een hoop rust om te zien dat Joshua het goed deed op zijn flesjes mamamelk.
Na ongeveer twee weken en regelmatig wegen bleek dat Joshua een licht kindje was. Hij zat onder het gemiddelde met zijn gewicht, terwijl zijn lengte flink boven het gemiddelde zat. Dit maakte mij onzeker. Daarbij wilde Joshua eigenlijk het liefst heel de dag aan de borst liggen. Omdat hij niet zo zwaar was durfde ik hem dit ook niet te weigeren, bang dat hij dan niet genoeg zou krijgen! Achteraf is dit heel normaal gedrag. Mijn kindje was gewoon aan het clusteren, maar daar had ik nog nooit van gehoord.
Ik besloot toen contact op te nemen met de lactatiekundige welke ik had leren kennen op de borstvoedingscursus. Gelukkig kon zij snel langskomen. Ik was op dat moment behoorlijk wanhopig en had met mezelf afgesproken dat ik het 5 dagen de tijd zou geven na onze afspraak om te zien of er dingen veranderde, en dat ik anders over zou stappen op kunstvoeding.
Tijdens onze afspraak stelde ze mij direct gerust door mij mijn borsten te laten voelen. Ze vertelde dat er allemaal volle melkklieren zaten en dat ik dus echt genoeg melk had om mijn kindje te kunnen voeden. Daarna onderzocht zij het mondje van Joshua en ontdekte dat hij een te strak lipbandje en een te kort tongriempje had. Door het te lange lipbandje kon de kleine niet goed aanhappen, en door het te strakke tongriempje kon hij niet effectief drinken. Dit had de verloskundige al moeten concluderen toen ik daar meldde dat het voeden niet lekker liep, maar helaas is dat niet gebeurd. Haar advies was om de kleine te laten klieven. Hierbij worden de bandjes een stukje ingeknipt. Hiermee zou ik mogelijk ook problemen in de toekomst kunnen voorkomen. Namelijk moeite met praten of slissen door het te strakke tongriempje of een spleetje tussen de tanden door het te lange lipbandje. De kleine had al een deukje zitten waar zijn voortandjes moeten komen, dus dat dat spleetje er zou komen was al duidelijk. Alsof de kleine het doorhad, dronk hij in haar bijzijn ook ineens zonder tepelhoedje! En vanaf dat moment heeft hij nooit meer een tepelhoedje nodig gehad. Voor mij was het een wonder, want eerder wilde hij echt niet zonder drinken!
Na twee dagen is Joshua gekliefd. Wat een stoer mannetje zeg! Hij huilde natuurlijk wel, maar liet zich ook direct troosten aan de borst. Gelukkig ging het voeden daarna heel veel beter. Langzaam kreeg ik ook het vertrouwen dat ik mijn kindje kon geven wat hij nodig had. Hij was nou eenmaal niet zo'n zware baby, en dat is ook prima! Er zou geen gemiddelde zijn als daar geen kindjes onder of boven zouden zitten.
Na 4 maanden zijn we gestart met het geven van hapjes. Eerst groente, en daarna pas fruit. Joshua vond het heerlijk! Ik merkte daarna ook al snel dat hij steeds minder interesse had in de borst. Ik heb toen ook verschillende keren overlegd met de lactatiekundige over wat ik het best kon doen. Je kunt een kindje natuurlijk niet dwingen. Ik merkte ook dat mijn productie redelijk vlot achteruit ging en ben toen gaan powerkolven. In de ochtend zijn we Joshua toen pap gaan geven, de ene keer met kunstmelk, de andere keer met mamamelk. Ik kon toen gelukkig redelijk loslaten dat hij mamamelk MOEST hebben. Al vond ik dat best wel lastig. Zo ongeveer drie keer per dag lukte het nog om Joshua goed bij mij te laten drinken. Bij het wakker worden en voor het slapen. Zo heb ik Joshua door kunnen voeden tot negen maanden. Al vroeg in mijn zwangerschap merkte ik dat mijn melk opraakte en toen ik tijdens een nachtvoeding merkte dat Joshua enorm moest vechten om een toeschietreflex op te wekken en dit maar niet gebeurde, ben ik ermee gestopt.
Mijn tips..
- Ga naar een borstvoedingscursus tijdens je zwangerschap. Zorg dat je onderzoek doet en weet hoe het zit met de maaginhoud van je kindje!
- Zorg dat je een telefoonnummer van een lactatiekundige achter de hand hebt zodat je de juiste informatie en hulp krijgt als het voeden niet lekker loopt! Helaas blijkt dat andere "deskundige" niet altijd even deskundig zijn op het gebied van borstvoeding.
- Durf te vertrouwen op je lijf, maar durf ook aan de bel te trekken als je twijfelt of vragen hebt.
- Meld je aan op de Facebook pagina van BVN, Borstvoeding natuurlijk. Hier kun je terecht om ervaringen uit te wisselen met andere voedende moeders, en om je vragen te stellen. Naast ervaringsdeskundige, vind je hier ook ECHTE deskundige die jou kunnen voorzien van de juiste tips.
- Leg de mooie voedingsmomenten vast! Ik heb een paar foto's waarop ik Joshua voed, maar ik zou er heel graag meer hebben. Ik heb wel een moedermelksierraad laten maken en deze draag ik met HEEL veel trots!
Wat doe ik de volgende keer anders..
Om te beginnen wil ik anataal gaan kolven, dit is kolven voor de geboorte. Ik hoop hiermee de stress van de eerste dagen te kunnen ondervangen. Mocht blijken dat de kleine meid straks niet goed aan kan happen, dan heb ik mamamelk achter de hand om haar te kunnen geven en kan ik direct starten met kolven en loop ik niet achter de feiten aan. Daarbij wil ik dat de verloskundige direct het mondje van ons kindje nakijkt om te kijken of haar lipbandje en tongriempje in orde zijn zodat we dit direct kunnen aanpakken als dat nodig is.
Ik wil zo snel mogelijk gaan beginnen met kolven zodat ik Joshua ook weer met mijn melk kan gaan voeden. Hij hoeft niet meer aan de borst, maar ik zou het heel fijn vinden als ik hem één flesje van mijn melk per dag kan geven.
Ik heb nu meer onderzoek gedaan naar borstvoeding en vaste voeding. Het is beter voor de darmpjes van het kindje als het de eerste zes maanden uitsluitend borstvoeding krijgt. Ik wil dan nu ook tot dan wachten met het aanbieden van andere voeding. Zo weet ik zeker dat mijn kindje de eerste maanden het beste krijgt dat er voor haar is, mijn melk!
Ik hoop de borstvoeding in elk geval een jaar vol te kunnen houden. Hoe dat in de praktijk zal lopen, dat moet de tijd ons leren. Ik hoop in elk geval door het uitstellen van het geven van vast voedsel, de problemen die ik na 4 maanden bij Joshua kreeg, te voorkomen.
Geef of gaf jij ook borstvoeding? Hoe is het bij jou verlopen? Heb je nog tips voor mij of andere voedende mama's? Let me know!
Reactie plaatsen
Reacties